Stopień/tytuł naukowy: dr hab.
Stanowisko: profesor emerytowany
Zakład: Zakład Astrofizyki II (Warszawa)
Profesor Wojciech Krzemiński, wybitny astronom-obserwator, studiował na Wydziale Matematyki i Fizyki UW, gdzie pod koniec 1955 roku otrzymał stopień magistra astronomii. W czerwcu 1956 roku rozpoczął pracę na etacie asystenta w Zespole Budowy Centralnego Obserwatorium Astronomicznego, przekształconym kilka miesięcy później w Zakład Astronomii PAN. W październiku 1960 roku dzięki kontaktom profesorów Stefana Piotrowskiego i Włodzimierza Zonna wyjechał na roczny staż w Obserwatorium Licka. Kolejny rok spędził w Obserwatorium Lowella, by jesienią 1962 roku powrócić do Licka.
W tym okresie wykonał m. in. pionierskie fotometryczne obserwacje gwiazd WZ Sge oraz U Gem, udowadniając, że są to podwójne układy zaćmieniowe. Ze względu na bardzo krótki okres orbitalny (81.5 min) uznano WZ Sge za pierwszy w historii obiekt umożliwiający sprawdzenie hipotezy o istnieniu fal grawitacyjnych, zaś podwójność U Gem okazała się kluczowa dla zrozumienia natury wyjątkowo ciekawych gwiazd zmiennych, jakimi są nowe karłowate. 7 grudnia 1964 roku Rada Wydziału Matematyki i Fizyki UW nadała Krzemińskiemu stopień doktora nauk matematyczno-fizycznych. Promotorem rozprawy pt. „U Geminorum jako gwiazda podwójna zaćmieniowa i nowa karłowata” był prof. Stefan Piotrowski.
5 grudnia 2011 roku w Centrum Astronomicznym im. Mikołaja Kopernika PAN (CAMK) odbyła się sesja naukowa „50 lat zaćmień U Geminorum”, którą zorganizowano dla uczczenia odkrycia Krzemińskiego. To w znacznej mierze dzięki Niemu polska astronomia odegrała decydującą rolę w poznaniu natury tej podklasy gwiazd kataklizmicznych, ich kinematyki i zachodzących w nich procesów fizycznych.
///
Przebywając na rocznym stażu w ESO i Las Campanas Observatory, Krzemiński dokonał w marcu 1973 roku jednego ze swoich najważniejszych odkryć – zidentyfikował optyczny odpowiednik znanego od trzech lat zagadkowego źródła rentgenowskiego Cen X-3. Był to wynik na tyle ważny dla astronomów i fizyków, że ów obiekt jest do dziś znany jako Gwiazda Krzemińskiego. Odkrycie optycznego odpowiednika Cen X-3 zostało opisane w rozprawie habilitacyjnej Krzemińskiego, który uzyskał stopień doktora habilitowanego nauk fizycznych w zakresie astronomii na mocy uchwały Rady Wydziału Fizyki UW z dnia 12 kwietnia 1976 roku.
W latach 70-tych położył niemałe zasługi w powstaniu CAMK; miał także swój wkład w ustaleniu parametrów technicznych i projektowaniu kopuły 60 cm teleskopu w stacji obserwacyjnej UW w Ostrowiku. W roku 1982 wyjechał do Las Campanas, gdzie objął funkcję resident administrator astronomer (zarządca obserwatorium), którą sprawował przez 16 lat.
Odegrał olbrzymią rolę w pierwszych fazach będącego dziś wizytówką polskiej astronomii projektu OGLE; uczestniczył także w zainicjowanym przez Janusza Kałużnego projekcie CASE. W 1998 roku przeszedł w LCO na emeryturę, lecz pracował jeszcze przez kilka lat, oddając się swojej pasji obserwatora.
Do Warszawy powrócił w 2011 roku.
